از اقوال شیرین تا اعمال شنیع در تاریخ معاصر ایران!ناصر مستشار

همیشه ایران قبل از هر انتخاباتی که در جمهوری اسلامی برگزار می گردد ،شهر فرنگ وشهر رنگی میشود.پوستر های رنگارنگ به رنگ زرد و قرمز و سبز و آبی در همه معابر اصلی شهرها چسپانده می شود تا هر مخالفی را نیز به هواس وادارند تا یک برگه رای به صندوق رای گیری یا مار گیری بیندازد! سخنان شیرین بر زبان رانده می شود و زبان تهدید در کوتاه مدت کنار گذاشته می شود.شهر شکلاتی و آب نباتی می شود و به مردم غذاهای خوشمزه می دهند تا مردم برای ادامه هرچه بیشتر بدبختی خود رای بدهند. یادش بخیر آن قدیم ها که یک دوره گرد برای کسب درآمد و تامین امورات خانواده خود یک جعبه رنگی چرخدار بنام شهرفرنگ را به محله ها می آورد تا بچه ها با پرداخت یک شاهی ،تصاویر رنگی آن جعبه را تماشا نمایند تا جای شادی و شعف آنها گردد. همه عکس های رنگارنگ تکراری بودند که با چرخاندن محوری بدست آن دوره گرد از برابرچشمان بچه ها می گذشت و باعث شادی بچه ها میشد.در 30 سال گذشته نیز جمهوری سلامی با برگزاری انتخابات رنگارنگ با چرخاندن محوری که در دست خویش دارند باعث مشغولیات بخشی از مردم و روشنفکران شده است . پروژه داغ شدن انتخابات مانند تنور گرم برای پختن نان که قبل و بعد از انتخابات گوناگون در جمهوری اسلامی ، اوضاع و احوال بخشی از روشنفکران را به خود مشغول می نماید تا به مباحثات انتخابات دامن زده شود و عده ائی را ترغیب به شرکت می کند که بیشتر به سرگرمی شباهت دارد تا پیگیری اهداف اساسی که مردم را به خاستگاه واقعی رهنمود سازد! جمهوری اسلامی در همه 30 سال حیا تش،برای مردم ایران ـ تنها خاطرات تلخ اعدام و شکنجه و فقر بیکاری و فحشاء و اعتیاد و کودک آزاری و کودک کشی وفرار و زندگی در غربت برجای نهاده است ،چگونه از این نظام می توان انتظار داشت که برای مردم روزهای خوش و سعادتمند به ارمغان بیاورد؟آنکس که به نظام جمهوری اسلامی باور بیاورد آیا صادق است و به خود و دیگران دروغ نگفته است؟ چرا دقیقا در روز های قبل از انتخابات کذائی در جمهوری اسلامی ،امریکا و اسرائیل بر طبل جنگ می کوبند ـ اما قبل از آن صحبت از مذاکره و تفاهم میشود؟ چرا بحث رویاروئی نظامی در شب های قبل از انتخابات به میان کشیده می شود ؟شاید همه اینها بخاطر این هست تا تعداد بیشتری به پای صندوق های رای گیری کشیده شوند و جمهوری اسلامی همچنان در ایران دوام بیاورد تا بازار ونقشه های آنها سود آور بماند؟چرا در روزهای قبل از انتخابات کذائی در جمهوری اسلامی، جریانات ناسیونالیست افراطی در مورد مسئله فروپاشی و از دست رفتن تمامیت ارضی وجامعه و فرهنگ ایران به قلمفرسائی روی می آورند تا آنرا بیش از حد بزرگ نمائی کرده تا تعداد بیشتری به پای صندوق های رای گیری کشیده شوند؟ مگر در 30 ساله گذشته جامعه ایرانی سالم بوده است و ایران تهدید نمی شده است ؟ مگر در دوره خمینی ، تشنج و تحریک منطقه کم صورت گرفت؟مگر در آن روزها ـ خمینی ایران را مدت هشت سال در جنگ و بمباران شهر های ایران نگه نداشت ؟ مگر ما شاهد بدتر ازاینها نبوده ایم که حالا باید به انتظار بهتر شدن بمانیم؟ تاج زاده می گوید اگر احمدی نژاد دوباره انتخاب شود ایران به زیمباوه تبدیل خواهد شد ،یکنفر نیست از این آقا بپرسد مگر ایران در دوره هشت ساله خاتمی و هشت ساله رفسنجانی و هشت ساله میرحسین نخست وزیر به ژاپن تبدیل شده بود که حالا می خواهد به زیمباوه تبدیل شود ؟بخشی از روشنفکران تتبل ایرانی فقط برای این به دنیا آمده اند که از لو لو خور خوره هائی که رژیم درست می کند تا به تب راضی شوند تا نمیرند به میدان می آیند تا یکی از مورد اعتمادهای رژیم را برگزینند. همینکه کاندیدا ئی که مورد تائید نظام و شورای نگهبان قرار گرفته باشد دلیل بر بی اعتباری آن کاندید ا نزد مردم محسوب می شود.اساسا کسی که مورد تائید رژیم قرار بگیرد، هرگز نمی تواند مورد تائید انسانهای آزاده و فرهیخته قرار بگیرد؟ رژیم خود در 30 ساله گذشته بر ضد مردم و ترقی خواهی و قانون گرائی و آزادمنشی در ایران بود ه است پس همین نظام نمی تواند برای مردم انسانهای صالح را بر ای کسب مقام ریاست جمهوری تعین نماید چرا که خود نیروی تشخیص دهنده یعنی شورای نگهبان به گواه همه کوشندگان و آگاهان سیاسی و حقوقدان ـ صلاحیتش مردود و جاعل و متقلب اعلام شده است.«آقای فرخ نگهدار درمقاله هدف اصلی شکست احمدی‌نژاد است می گوید: انتخابات آتی فرصتی است برای پایان دادن به ویران گری اقتصادی، ترک تشنج‌فزایی در سیاست خارجی و مهار یورش به حقوق و آزادی‌های ملت. ایران امروز «باید از آقای نگهدار پرسید مگر در حیات 30 ساله جمهوری اسلامی ، ویرانگری تنها در دوره احمدی نژاد به وقوع پیوسته است و قبل از آن جمهوری اسلامی در عصر شکوفائی و امنیت قضائی و پیشرفت اقتصادی بسر برده است؟مگر نه این هست که همه اعدا مهای دسته جمعی در صدرات و وزارت دوره میر حسین موسوی و کروبی اتفاق افتاده است ؟ در دوم خرداد سال 76 نیز مثل حالا که همه را از احمدی نژاد می ترسانند،مردم را از ناطق نوری ترساندند تا خاتمی انتخاب شود تا جمهوری اسلامی که به دلایل گوناگون واز جمله دادگاه میکونوس به انزوا رسیده بود نجات یابد. انگار همه آنها ئیکه اینک مردم را تشویق می نمایند تا در انتخابات ریاست جمهوری زیر نظرولایت شرکت نمایند ، فاجعه سال 57 را فراموش کرده اند که چگونه مردم را تشویق نمودند تا به پشت خمینی بروند تا روشنائی آفتاب را تماشا نمایند و شوربختانه مردم ستمدیده ایران هنور و همچنان از دیدار ذره ائی از درخشش آفتاب محروم مانده اند؟ چرادر تاریخ ایران ،شاهان و رجال سیاسی در بعد از رسیدن به قدرت، نتوانسته اند همواره بر سر قول هائی که قبل از رسیدن به مردم داده اند با استواری بمانند ، بلکه به جان و مال همان مردمی که باعث قدرت گیری آنها بوده اند تجاوز کرده اند؟ آیا آنها ناخواسته زیر قول های خود زده اند یا جبر حاکم وزمانه آنها را وادار به رویکرد دیگرکرده است؟محمد شاه قاجار قبل از پادشاهی به عباس میرزا قول داد تا خون قائم مقام را نریزد اما عاقبت اورا خفه کرد تا بر سر قول خود مانده باشد و خون قائم مقام را نریخته باشد. ناصرالدین شاه هنگام و لیعهدی در تبریز با امیر کبیر پیمان بست تا اصلاحاتی را در ایران پیش ببرند اما عاقبت ناصرالدین شاه ، فرمان قتل امیر کبیر را صادر کرد. محمد علیشاه قاجار سوگند یاد که از قانون اساسی مشروطه پاسداری نماید اما بعد از رسیدن به قدرت ،سرکوب مشروطه خواهان را آغاز کرد. رضا شاه در انقراض سلسله قاجار همت گماشت تا فصل تازه ائی را در عرصه قانون داری و اجرای قانون اساسی مشروطه را در ایران را آغاز نماید اما هیچگاه بدان دست نیافت و بالعکس آزادیخواهان و پیشتازان مشروطیت را سرکوب نمود.محمد رضا شاه پهلوی نیز در آغاز جوانی سوگند یاد که برابر قانون اساسی حکومت نماید ،او نیز به پیمان خود پایبند نماند و همواره قوه های سلطنت و نیزحکومت را در اختیار خود قرارداد وبا دولت ملی دکتر مصدق همکاری لازم را نیاورد و عاقبت با کمک بیگانه علیه مصدق در ایران کودتا گردید ,.وعده های خمینی در پاریس آنقدر شیرین بود که در دهان اکثریت مردم و روشنفکران آن دوره آب انداخت اما عاقبت از فاشیست مذهبی و سرکوب مردم ایران سر در آورد. اینک نیز در حکومت اسلامی ایران جریانی در حال نزج گرفتن است تا خط امام را کنار بزنند و نیات پلید خود را در لباس اسلامگرائی با قرائت نوین به کرسی بنشانند.در این رهگذر اصلاح طلبان همچنان برای حفظ خود بر ادامه خط امام پافشاری می نمایند تا قدرت را باریگر کسب نمایند. قول های شیرین کروبی و موسوی نیز به دهان برخی از روشنفکران که ادعای سکولاریته ومدرنیته می کنند نیز آب انداخته و آنها علیرغم اینکه یک بار در سال 57 گول نیروهای مذهبی را خورده اند اما باردیگر خود ومردم را گول می زنند و به دنبال ناکجا آباد های اقوال شیرین راه افتاده اند تا مصیبت های شنیع باردیگر در ایران رخ دهد. قول های شیرین محمد خاتمی را مردم ایران در دوم خرداد هنوز فراموش نکرده اند که هیچیک از آنها اجراء نگردیدند که باردیگر یاران خاتمی به میدان آمده اند تا مردم را با شعارهای کهنه گول بزنند. هم اینک کروبی و موسوی در مقابل جنبش رشد یابنده مطالبات قومی به دادن وعده های شیرین روی آورده اند تا شاید رای اقوام را از آن خود نمایند، اما آنها فراموش می نمایند که در مدت 57 سال سلطنت پهلوی ،علیرغم اینکه در قانون اساسی مشروطه تصریح شده بود که انجمن های ایالتی و ولایتی باید شکل گیرد که هر گز آن اصل حیاتی در ایران اجراء نشد و بالعکس در تمام آن روزگار اقوام ایرانی سرکوب گردیدند که آن سرکوب ها در نظام جمهوری اسلامی به صد برابر ارتقاء یافته است . رضا فانی یزدی در ایران امروز می نویسد: از میرحسین موسوی، نامزد انتخابات ریاست جمهوری، می پرسند آقای ‏موسوی، شما در دهه اول جمهوری اسلامی و در دوران کشتار و جنایت های رژیم، بویژه در سال ۶۷، کجا بودید ‏و چه می کردید.«« آقای فانی یزدی در دفاع از میر حسین موسوی ،حتی حاضر شده است تا پرونده رفقای کشته شده خود را به بایگانی بسپارد وبه همه آن اعدامی ها بی اعتنائی می نماید تا شاید میرحسین موسوی به پیروزی برسد.فانی یزدی همچنان در دستگاه فکری اتحاد جماهیر شوروی مانده است تا انقلاب اکتبر به هر بهائی پا برجا بماندو اینک فانی یزدی تنها برای حفظ حاکمیتی که در روی کار آوردنش تلاش کرده است عرق می ریزد تا مبادا جمهوری اسلامی نیز مانند حکومت شوروی سرنگون گردد. ««به گزارش خبرنگار «آینده» به نقل از داروگ، چهارشنبه گذشته در دانشگاه صنعتی سهند تبریز مناظره‌ای با آقای رهدار، استاد موسسه امام خمینی(ره) به نمایندگی از حامیان آقای احمدی‌نژاد و به دعوت بسیج دانشجویی برگزار گردید. در این جلسه 3 ساعته، حجت‌الاسلام رهدار در پاسخ به سوالی که پرسیده شده بود: «مردم ما به رهبري امام خميني و با اسلام مطهري و شريعتي انقلاب كردند، پس چرا الان اسلام مصباح و جنتي را به خوردِشان مي‌دهند؟»، گفت: «من معتقدم که باید از امام و شهيد مطهری گذر کنیم. ما همان‌طوری که از مدرس گذر کردیم و به امام رسیدیم، باید از امام گذر کنیم و با منطق امام به کسی برسیم که همهء امام را دارد.«« بنظر نگارنده مدتهاست که در ایران هم خط امام به پایان رسیده و نیز خط مصباح و جنتی در اندر خم پس کوچه های مبارزات مدنی مردم به بن بست رسیده و سرگردان مانده اند. همینکه خط مصباح از این خبر می دهد که خط امام به پایان رسیده است ،این خود خبر خوشی است برای مردم ایران تا آغاز نوینی را در پیش روی خود ترسیم نمایند!