تشنج و تشتت در میان حامیان موسوی

روزنامه جوان: به موازات افزايش فعاليت هاى انتخاباتى تبليغاتى ميرحسين موسوى، شكاف بين ستاد اصلى و حلقه اول او با طيف راديكال مجاهدين مشاركت كه با عنوان ياران خاتمى كه به جمع حاميان ميرحسين موسوى پيوسته اند، افزايش مى يابد. نقطه آغازين اين شكاف به انصراف سيد محمد خاتمى از كانديداتورى دهمين دوره انتخابات رياست جمهورى باز مى گردد و زمانى كه بسيارى از ستادهاى فعال خاتمى تهديد به عدم حمايت از موسوى كرده و تاكيد كردند اين ستادها تنها براى شخص خاتمى فعال شده اند. شايد اگر در آن هنگامه، ريش سفيدى و وساطت خاتمى نبود ستادهاى وى امروز با ابلاغ شرط هايى همچون حضورليدرهاى دوم خرداد درراس تشكيلات انتخاباتى ميرحسين و نيز پذيرش مصلحت گرايانه نخست وزير سابق، اينك قفل سكوت را بر حجره تصميم خود همچنان بسته مى ديدند. ميرحسين گرچه آن ايام به حكم يك نياز با حضور برخى از مردان انتخاباتى دوم خرداد در ستادهاى خود موافقت كرد اما گذر روزها و هفته ها از يك معضل و شايد يك حقيقت پرده برداشت. پيشنهادات جريان اصلاحات براى مديريت ستادهاى انتخاباتى به همان ميزان كه براى موسوى «غير قابل درك» بود، شخص محورى ميرحسين نيز به نحو «غيرقابل فهمى» براى آنان ظهور و بروز مى كرد. تشكيل ستاد انتخاباتى اصلاح طلبان اگرچه «فورى ترين» اقدامى بود كه براى حل اين مشكل پيشنهاد شد ولى به طورحتم پاسخگوى آهنگ تقاضاى اين جريان نبود. ظاهراً اساسى ترين نقطه افتراق ميرحسين موسوى با برخى گروه هاى دوم خردادى در تلاش اين جريان براى «فرموله كردن»، «ذهنيت سازى»، «تكنيك كاشت» (متعهد كردن) و نيز تاثيرپذير ساختن ميرحسين موسوى بوده است. نكته اى كه پيش از اين و در جريان آمدن همزمان خاتمى و موسوى، وى تاكيد كرده بود كه اگر او به تصميمى برسد راساً اقدام خواهد كرد.دستور ميرحسين موسوى براى باز پس گيرى ستادهاى استانى از نيروهاى مشاركت و نيز تعطيلى كميته اقوام ستاد ميرحسين نشانه مضاعفى از تقابل موسوى و جريان مزبور را آشكار مى سازد. ماجراى اين تقابل اما شنيدنى است. عدم هماهنگى برخى از نيروهاى استانى حزب مشاركت در استان ها محور اعتراضات بهزاديان نژاد رئيس ستاد انتخاباتى ميرحسين به عبدالله رمضان زاده بود. وى دراعتراض به اين عضو شوراى مركزى جبهه مشاركت كه چرا بدون هماهنگى ما در شهرستان ها عمل مى كنيد با اين پاسخ مواجه مى شود كه «اين از بى عرضگى شماست كه خود را نمى توانيد به ما برسانيد». شايد گفتن همين كلمه بود كه فرداى آن روز درگيرى، كميته اقوام ستاد ميرحسين موسوى تا اطلاع ثانوى تعطيل گردد. طيف راديكال دوم خرداد اينك با نزديك شدن به آستانه راى گيرى در يك «بى عملى» محض قرارگرفته است. پيشنهادات مجاهدين- مشاركت ديگر جايى در سبد تصميم ميرحسين ندارد. شايد به همين دليل نيز باشد كه درجلسات خصوصى از نااميدى خود از ميرحسين سخن گفته و در مقابل به تحمل و سكوت دعوت مى شوند. نمونه اين گلايه ها به جلسه اى باز مى گردد كه يك عضو شوراى مركزى سازمان مجاهدين انقلاب خطاب به خاتمى تصريح مى كند «ما آنطور كه فكر مى كرديم نشد. ميرحسين با ماهماهنگ نيست. گرچه مجبوريم با او كژدار و مريزبرخورد كنيم اما بايد به او بگوييم كه كانديداى اصلى ما شما (خاتمى) بوده ايد». نحوه پاسخ خاتمى اما به تاج زاده در بردارنده اتخاذ تصميمى است كه شرايط سخت جريان دوم خرداد در برابر ميرحسين را عيان مى سازد، «نااميد نشويد، اين مسائل راهم به موسوى بروز ندهيد. او عصبى است ممكن است كار بدتر از اين شود». بى ترديد در اين ميان شرايط آچمزگونه جريان دوم خرداد زمانى به سطح مى آيد كه آنان سعى دارند سفره خود را از وى جداسازند. آنجايى كه خاتمى درادامه جلسه خود مى گويد «موسوى اگر شكست بخورد نمى گويند كه اصلاحات شكست خورده است. ما توجيه هاى خوبى مى توانيم در مورد سلامت انتخابات مطرح سازيم. عملكرد صداوسيما، حضور كروبى و دخالت برخى نهادها را مى توانيم بهانه قراردهيم».