روزنامه بسیار معتبر « اورشلیم پست » در تاریخ 14 اردیبهشت(May 04) طی یک مقاله با عنوان «صداهای دیگری که در ایران باید شنیده شود» به معرفی و تاریخچه جنبش ما هستیم پرداخت. اورشلیم پست اولین رسانه بین المللی است که از این جنبش در ایران سخن می‌گوید.
بدین ترتیب سکوت رسانه‌های فارسی زبان از این پس معنا و مفهومی دیگر خواهد داشت، چرا که صدای امریکا مدعی شده بود که تا یک رسانه معتبر بین المللی این جنبش را به رسمیت نشناسد نمی‌تواند خبری در مورد آن منتشر کند.
در زیر ابتدا ترجمه این مقاله و اصل مقاله به زبان انگلیسی آمده است و لینک اصلی خبر در سایت اورشلیم پست نیز در پایین همین صفحه گذاشته شده است.
ترجمه مقاله:
در زیر ابتدا ترجمه این مقاله و اصل مقاله به زبان انگلیسی آمده است و لینک اصلی خبر در سایت اورشلیم پست نیز در پایین همین صفحه گذاشته شده است.
ترجمه مقاله:
صداهای دیگری که در ایران باید شنیده شود.
ماه گذشته، ساعاتی اندک مانده به شروع نوروز، باراک اوباما رییس جمهور آمریکا یک پیام ویدیویی مخصوص برای همه ایرانیانی که شروع سال جدید ایرانی را جشن می‌گیرند منتشر کرد. رهبر انقلاب اسلامی در شهر مشهد با طرح پرسشهایی در پیام نوروزی اش این اظهارات را مورد توجه قرار داد: « آیا به غیر از کلامتان چیز دیگری را تغییر داده‌اید؟ اگر دشمنی شما با ملت ایران به پایان رسیده‌است، آیا دارایی‌های ایران را آزاد کرده‌اید؟ آیا تحریمها علیه ایران را لغو کرده‌اید؟» او سخنانش را اینگونه به پایان رسانید: « مقامات امریکایی و دیگران باید بدانند که غیر ممکن است بتوانند مردم ایران را فریب دهند و یا مرعوب کنند.»
اما زمانیکه رهبران ایران و امریکا مشغول رد و بدل کردن پیامهای دیپلماتیک به یکدیگر بودند، مردم ایران سال نو را با پیامهای دیگری شروع کردند. آنها یک جنبش جدیدِ پایه ای را شکل دادند.«Ma Hastim» یا «We Do exist» شروع به گسترش در بخشهای کوچک کشور کرد و باعث شد که صدای این جنبش به گوش برسد.
علی رغم وجود بسیار زیاد مأمورین امنیتی، که ظاهراً برای حمایت از سفارت امارات متحده عربی حضور داشتند، هزاران نفر از مردم تهران حضور یافتند. یک تظاهرات بسیار بزرگتر با حدود 100000 نفر تظاهر کننده نیز در تبریز رخ داد. شعار پیشنهادی « Ma Hastim» برای این انتخاب شد که به مقامات امارات متحده عربی نشان دهند که مردم ایران « وجود دارند » وآانها خواستار دفاع از حقوق ایران در خلیج فارس هستند.
به نظر می‌رسد این شعار با مردم عجین شده باشد و « ما هستیم » به سرعت به نام رسمی برای یک جنبش تبدیل شد. اعضا و هواداران این جنبش شروع به نوشتن این شعار بر روی دیوارها، پاساژها، تابلوهای اعلانات، و پل‌ها نمودند. تصاویر این نوشته‌ها از طریق اینترنت و تلویزیون کانال یک برای ایران به نمایش درآمد و مردم بیشتری را تشویق کرد تا به این جنبش بپیوندند.
عملیاتهای اخیر بسیار جسورانه‌تر شده اند. پرچم قبل از انقلاب اسلامی که سمبل مخالفت با رژیم اسلامی‌است، همراه با شعار جنبش( ما هستیم) بر روی پلهای عابر پیاده، نرده‌های حفاظی و دیوارها در تهران و سایر شهرها به نمایش گذاشته شد. کلیپهای تصویری این عملیاتها توسط کانال یک و سایت یوتوب پخش گردیده است.
اگر چه هنوز خیلی زود است که در مورد سر انجام این جنبش حرفی بزنیم، اعضای دلاور آن یک نکته را به خوبی روشن کرده اند و آن اینکه: مردم این قدرت را دارند تا حرف بزنند، مردم می‌توانند وجود داشته باشند،و آنها باید حرف خودشان را بزنند.
طرفداران و لابی‌های رژیم اسلامی در حال تلاش برای متقاعد کردن دولت جدید امریکا برای همکاری با رژیم اسلامی و بی اعتنایی به مخالفین این رژیم هستند. اما بسیاری از ایرانیان مایلند تا صدایشان به خوبی هر چه تمام‌تر شنیده شود.
به دولت اوباما توصیه می‌کنیم که فقط به لابی‌هایی که مدافع همکاری سریع با رژیم اسلامی‌هستند گوش نکند و به این صداها نیز گوش فرا دهد. زیرا علی رغم آنچه که این لابی‌ها درباره مخالفان رژیم اسلامی و تأثیر ایرانیان در تبعید می‌گویند، آنها « وجود دارند» و صدایشان را باید شنید.
اصل مقاله:
Other voices struggle to be heard in Iran
Last month, a few short hours prior to the start of Nowruz, "New Day" in Farsi, US President Barack Obama released a special video message for all Iranians who celebrate the beginning of the new Persian Year. The speech did not go unnoticed. In the city of Mashhad, the Islamic Republic of Iran's supreme leader reacted with his own Nowruz speech asking: "Have you changed anything but your words? If your enmity against the Iranian nation has truly ended, have you released Iranian assets? Have you removed sanctions?" He concluded by saying that "the American officials and other people should know that it is impossible to deceive or intimidate the Iranian people."
But while American and Iranian leaders were busy sending diplomatic signals to each other; the people of Iran started the new year by signaling something else. They formed a new grassroots movement. Ma Hastim or "We Do Exist," began to spread in small cells across the country and make its voice heard.
Despite a heavy security presence, supposedly to protect the United Arab Emirates embassy, thousands of people showed up in Teheran. A much larger demonstration took place in Tabriz with nearly 100,000 demonstrators. The proposed slogan of Ma Hastim was coined to show to the UAE officials that Iranian people "do exist" and that they are willing to defend Iran's rights in the Persian Gulf.
The slogan seems to have struck a chord with the people and Ma Hastim quickly became the official name for a movement. Members and supporters began to write it on walls, passages, bridges and billboards. Pictures of these daubings started to appear on the Internet and on Channel One which broadcast back to Iran to encourage more people to join.
RECENT ACTIONS have become bolder. The pre-revolutionary Iranian flag - which symbolizes the rejection of the Islamic regime - was displayed along with the movement's slogan on pedestrian bridges, fences and walls in Teheran and other cities. Video clips of these actions were sent to and distributed by Channel 1 and YouTube.
Although it is too early to say what will become of this movement, its brave members have clearly made the point: The people can speak, the people do exist and the people should also have a say. The Islamic regime's lobbyists and apologists are trying to convince the new US administration to make a deal with the Islamic regime and ignore its opponents. But many Iranians would like to have their voice heard as well. The Obama administration will be well advised to listen to these voices - and not just to lobbyists who advocate a quick deal with the Islamic regime. For in spite of what they say about the opponents of the Islamic regime and the impact of exiles inside Iran, they "do exist" and their voice should not be ignored.
لینک اصل خبر در روزنامه:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر